De verschillende stijlen
Er zijn in de moderne westernrijstijl twee varianten te onderscheiden: de Californische variant en de Texaanse variant.
Californische variant. Deze variant gaat uit van gratie, elegantie en optiek. De bitten en sporen worden door buitenstaanders beoordeeld als zeer scherp, maar in de handen van experts veranderen die in precisie instrumenten. Jonge paarden worden aangereden d.m.v. Bosal (een bitloos hoofdstel) en Mecate (teugels gevlochten uit paardenhaar die erg prikkelen). Hierdoor leert het paard de druk tegen de nek te ontwijken (neck reining). Aan het eind van de vorige eeuw waren de bewoners van Californië zo trots op hun Spaanse stijl dat de rijken onder hen hun kinderen naar Spanje stuurden om daar rijles te krijgen.
Texaanse variant. Deze variant heeft zijn basis in het werken met vee en geeft de indruk dat de ruiter niet in zijn paard is geïnteresseerd. Deze variant kan worden gezien als de free style in de western stijl. De reden van deze manier van rijden is, dat ze gebruikt wordt voor het werken met vee. De ruiter moet snel van en op zijn paard kunnen springen. Het paard moet snel kunnen wenden en een sprint aantrekken om vervolgens binnen enkele meters stil te staan om de ruiter in de gelegenheid te stellen zijn werk te doen. Het paard moet gevaarlijke passages kunnen nemen zonder dat de ruiter voor zijn leven hoeft te vrezen. In het begin van de zestiger jaren werd het westernrijden ook ontdekt door Europese ruiters, die vooral werden gefascineerd door de rust die het western gereden paard over het algemeen uit straalt. Het rijden aan de losse teugel werd voor velen de ontspannen manier van paardrijden. Een gevolg van deze trend was dat de eerste westernpaarden vanuit Amerika en Canada naar Europa kwamen.
Horsemanship. Op het gebied van horsemanship zijn wij nog rookies. Zelf denken we dat we wel nooit de status van een goede 'horseman' zullen bereiken, maar omdat we in horsemanship zo veel mooie aspecten herkennen, heb ik ook hiertoe iets op deze pagina opgenomen. Horsemanship heeft eigenlijk niets te maken met de stijl waarop je je paard rijdt. Horsemanship is meer een filosofie, die je niet alleen leert hoe je met paarden om moet gaan, hoe je je paard kunt trainen, hoe paarden denken, hoe ze waarnemen, hoe ze zich gedragen en hoe ze reageren, maar ook zeker wat je zelf moet doen om met paarden te kunnen leven. Met deze filosofie kun je paarden op vrijwillige basis dingen laten doen, die anderen alleen met veel dwang kunnen bereiken.
